بچه سالاران

به نسل ما ميگن نسل سوخته ميگي چرا ؟

عرض مي كنم . وقتي ما بچه بوديم زمان پدر يا مادر سالاري بود و هر چه توي سرمون مي زدن . صدامون در نمي آمد

بعد سطح شعور فقط در اين يك قلم بالا رفت و روانشناسي نوين انگشت روي بچه ها گذاشت و مد تغيير كرد

موقعي كه نوبت ما شده بود تا با رهايي از قيد سالار ها نفسي بكشيم , چرخ چرخيد و مد تبديل شد به « فرزند سالاري » ا

خانم والده هنوز خانم والده مونده و انتظار داره صدام در نياد و بگم چشم

گلي هم كه وظايفم رو هر روز خاطر نشان مي كنه

حالا نسل من هنوز هم از سالاران گذشته بايد تو سري بخوريم و هم از سالاران نوين

بيچاره نسل ما كه سهم از هيچي نداشت

مردها هم كه در جنگ و انقلاب يا كوچ كردند و يا نفله شدن و يا از قفس پريدند

و عده اي هم موندن بي شوهر

غلط نكنم نسل ما « كارماي » عظيمي را بايد پرداخت مي كرد كه هنوز نفهميده چرا ؟
تازه اين گلي از من ارث پدرش رو هم مي خواد

دلتنگی کودکی

كمی دلتنگ و گاه اندكی كودك
روحم كمی دلنازكی دارد و گه بی تاب

دلم حياط قديمی پدر می خواهد كه سبز بود و صميمی
سيب هايش گلاب بودند و شيرين
و خاطره عصرهای تابستان كه نم ميزد
باغچه ي كودكي را به عشق و شبدر وانگور
لاله عباسی و شاه پسند

حافظ و شاهنامه كه همه ياد پدرباخود دارد
که شبی باد آن را به انتهای خاطراتم برد و باز نگشت و تنها ماندم
در پس جانماز سفيد مادر عطر ياس که چادر عشق بود
و نوازشش اميد دل كودك من
چه خوب بود بزرگ نمي شدم و هميشه ميان گيسوانش
گم بودم
شب از چيزي نمي ترسيدم كه پدر رستم شاهنامه بود
و ديو را به اين خانه راه نبود
صبح لطيف بود و
بوي بربري مي داد و
شب عطر هندوانه

love way

عشق يك آينه است
رابطه واقعي آينه اي است
كه در آن دو عاشق چهره يكديگر را مي بينند
و خدا را باز مي شناسند
اين راهي به سوي پروردگار است

عشق ؟؟؟

« عشق در لحظه حال تو را چنان بی تاب می کند که تو به فردا نمی اندیشی »

عشق حقيقي بي دليل است و از قلب سرچشمه مي گيرد

هرگز به دنبال تأييد عشق با معيارهاي ذهني نباش. ذهن فقط به درد زندگي در دنيا مي خورد
عشق مثل علف بايد از درون صخره از دل انسان راهي به بيرون بيابد . با سعي و كوشش نمي تواني در دل هيچ كس نفوذ كني مگر , خودش اجازه عبور بدهد

عشق فراتر از اين هاست
فراتر از معيارهاي ذهني است
عشق از جاذبه هاي بدني هم فراتر است
نزديكي عشق فاصله هاي زماني و مكاني را درهم مي شكند چون مرز عشق از زمان و مكان فراتر است

تو از طريق قلبت با قلب ديگري ارتباط مي گيري

اين رابطه كلامي نيست به حرف در نمي آيد و با هيچ معيار ذهني قياس نمي شود
از قلب عشق و اعتماد زاده مي شود
ذهن هميشه ترديد دارد در حالي كه عشق كاملاً اعتماد مي كند