گندم تلخ: فكر كن

۱۳۸۴ شهریور ۱۵, سه‌شنبه

فكر كن

فكر كن !! ا
شش 6 آلماني ( پدر و ماما و چهارتا بيبي !!) از آلمان ميان هلند و بعد
وسط زمين و آسمون توي تله كابين توريستي , بار سيمان هفتصد و پنجاه كيلويي ول بشه بياد و صاف بالاي سر اينها از هليكوپتر در بره و بيافته صاف روي تله كابين مزبور و هر شش نفر را بكشه !!!!امي توني بفهمي يعني چي ؟
..............
با چه حساب و كتابي ميشد جوري برنامه ريزي كرد كه همه اينها دقيق در يك لحظه خاص وسط يك نقطه خاص قرار بگيرند و ..........؟؟!!!ا
يعني , تا هستي در اكنون و اينجا
هر لحظه مرگ را باور داشته باش ,ولي
ماتم نگير و با زندگي زندگي كن
اين سهم اينك و اين زندگي تو است
پس مرگ را باور كن , پايان را
پس در آغاز باش و زندگي كن .
اما مرگ را باور داشته باش
كه هر لحظه در درست ترين قرار ممكن ، كنار تواست
پس با علم به آن درست زندگي كن !
شاد باش و بخند و هلهله كن , اما مرگ را باور داشته باش !
اندازه , قدر و تعداد را باور كن پس صبر را حوصله كن !از زندگي لذت ببر چون شايد ساعتي بعد نباشي . اما دلي را نشكن , چون بايد مرگ را باور داشته باشي !!!
پس به قدر و سهم خود بسنده كن و آزاده باش .
****************
آزادي , در بي آرزويي است چون از ره نياز برآيي قيمتت , پيداست ...... شمس
كي ميدونه فردا قراره چي بشه ؟؟؟!!

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۴ شهریور ۱۵, سه‌شنبه

فكر كن

من و قمری‌های خونه

جستجوی این وبلاگ