۱۳۹۶ فروردین ۹, چهارشنبه

من که دربست توام




 همه اش بازی بیش نیست و یک تکرار بیهوده است که شاید خودمون با ترس‌ها و افکار منفی جذب می‌کنیم؟
شاید زندگی می خواد یک قدم دیگه به هدف نهایی نزدیک بشیم
هر دلیلی که موجود باشه مهم نیست. 
موضوع اینه که نه می‌فهمم نه می دونم، نه قدرت فهمش رو دارم پیش از رخ داد
می‌خوام خودم رو به آرامش برسونم و با صبوری مشاهده کنم این وقایع مکرر چی از ما می خواد؟
 چه درسی در خودش نهان داره؟
اصلن این خدا چرا همه رو گذاشته و زوم کرده روی ما؟
خلاصه که خنده خنده منتظر مراحل عمل پریا می‌مونم
با انرژی مثبت
مثل همیشه
خدایا کمکم کن
نذار کم بیارم
 تو کی می دونی با کسی کاری ندارم، با خودمم کاری ندارم
لطفن شما هم رحمتت رو از ما دریغ نکن
آخه قربونت برم مگه من کی هستم؟
مگی چقدر به جوهره‌ی وجودی حضور شما نزدیکم؟
لطفن لطفن تمامش را تمام کن
  خسته شدم از تابستون تا حالا ببین چقدر فشار
لطفن لطفن لطفن تمومش کن 
من که دربست توام یا سعی می‌کنم تو باشم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...