دیشب تا کی خوابم نمی‌برد، تصاویر دختران حضرت پدر که به دیار باقی شتافته اند یک به یک برجسته می شد و من لحظه به لحظه دلتنگ. بخصوص شهلا خانم که کل بچگی من به وحشت از از او گذشت. ولی آخر داستان هم خونی خوب بود. بزرگترین درس های زندگی را از سفر ناگهانی شهلا
گرفتم.
یک الگوی ژنتیک در دختران پدر. پسران دختر نمای حضرت پدر . چنان غافلگیر شد و غافل گیر شده رفت که تو گویی او هرگز به دنیا نزاده شده.
اما دلتنگی دیشب بدجور بود. یعنی این آدم ها به همین سادگی از حساب دنیا حذف شدند؟ حتا حضرت پدر و روزی هم من. همان لحظه‌ای که یک عمر از وحشت فکرش رو ایگنور کردیم.
نمی دانم چه وقت ولی هر زمان حتم دارم غافلگیر و متاسف خواهم بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر