صورتی بودم
وقتی می‌رسیدم به کریمخان مایل به بنفش و تا هفت تیر نیلی
نه من، همه همین‌طور
یا من که این‌طور فکر می‌کنم
و اگر آغاز آشنایی‌ام با تو هنگامه‌ی صورتی بود
مجبورم با تو تا آخر صورتی بمنونم
مگر می‌شه هر لحظه تغییر نکرد و همیشه یک رنگ موند؟
من که چنین جسارتی ندارم زندگی را چنین بی‌قدر و
امکانات الهی‌م را محدود بدونم
نه که بخوام نخوام، نمی‌تونم
اگر یک‌جا نگهم داری می‌گندم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر