درود به این بانو، زیبا شیرازی
جانا سخن از زبان ما می‌گویی
اون‌وقت فکر کن،
نه که چنین مردی همین‌طور ریخته تو خیابون
همه هی ازم می‌پرسن: چرا تنهایی؟
سی همین
من به دنبال یه مردم
پنجاه و پنج سال به بالا
کیه که بشمره، اما
سنش از شصت نره بالا
نه بلند، نه خیلی کوتاه
خوش قد و قواره باشه
جورج کلونی نه، ولی خب
کمی خوش قیافه باشه
من به دنبال یه مردم
که طلاق گرفته باشه
نه که با یک دیدن من،
بخواد از زنش جدا شه
بچه‌هاش رو داشته باشه
نخواد دیگه بچه دار شه
مردی که بدونه حالا
بهتره که نوه دار شه
مردی که با من بمونه
قدر لحظه رو بدونه
جمله‌ی دوست دارم رو
بنویسه و بخونه
من به دنبال یه مردم
سرد و گرم کشیده باشه
از فلسفه هگل و نیچه
خونده یا شنیده باشه
نه گدا، نه خیلی دارا
نه پایین، نه سطح بالا
مردی که اهل کتاب و
موزیک جاز باشه حالا
مردی که حسرت به دل نیست
چشم و دل سیر شده حالا
می‌دونه جوونی رفته
یه کمی دیر شده حالا
مردی که کنار چشمش
چندتا خط افتاده باشه
از همه روزهای رفته،
یادگاری داشته باشه
مردی که فهمیده باشه
بد و خوب رو دیده باشه
مرد پر حرفی نباشه
سخنش سنجیده باشه
مردی که مثل خود من
عاشق زندگی باشه
جرات عاشق شدن رو
تا دم مرگ داشته باشه
مردی که با من بمونه
قدر لحظه رو بدونه
جمله‌ی دوست دارم رو
بنویسه و بخونه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر