شصت ساله شوم که چه؟
یکصد ساله شوم که چه؟
هزار ساله شوم....؟
دنیای که از چهل سالگی خارج از تحمل میشود و برگههای توهماتش ریز ریز
به چه درد میخورد تا زندگیات کش بیاید؟
عمر مفید توهمات بشری چهل سال است
تازه اگر خیلی خوش شانس باشی
بعد از آن اصرار به عادتهای سفید و سیاه
امید به خیالات توهمی و امدادهای غیبی است