۱۳۸۵ خرداد ۸, دوشنبه

هیس




تا حالا شده دلت بخواد چیزی بگی ولی پیداش نکنی ؟
یعنی گم که نشده،  طول موجم دری وری شده
فکر کنم هنگ کرده باشم ؟
 چرا که نه ؟
نمی دونم شاید هم واقعا حرفی برای گفتن نباشه و فقط من میل گفتن دارم ؟
مثل مواقعی که باید چیزی بگی ولی حرفی برای گفتن نداری
یا نباید بگی، عوضش یه عالمه حرف های گفتنی داری
بقول روباهه : همیشه یه پای بساط , لنگه !
شاید ذهنم طبق عادت می خواد وراجی کنه،  اما
دیگری من به سکوت یا شناوری در خلاء احتیاج داره ؟
بدبختی ! 
خودمون رو هم نمی شناسیم، دنبال معنای بودن می گردیم

۱ نظر:

  1. تو كه گفتي . اينم اضافه كن
    وقتايي هست كه حرف زياد داري كه بگي . اما جرات نداري زبون باز كني .
    مثل پهلوي خودت

    پاسخحذف

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...