گندم تلخ: freedom of the will

۱۳۸۵ خرداد ۶, شنبه

freedom of the will

آزادي در بي آرزويي است
چون از ره نياز برايي , قيمتت پيداست
بي خواست برهنه و بي نياز وارد رابطه شو
خود به تو جواب خواهد داد
كودكي , زلال و معصوم تو به زندگي ات بركت و نور مي دهد
ما به هيچكس وابسته نيستيم
همان طور كه آسمان به ابر نيست
ابرها مي آيند و مي روند و آسمان همچنان آبي است
ابر هم به آسمان و هيچ شكلي وابسته نيست
پس ابر شو
نه نقش تعلق و نه نقش ماندگار , نفسي آزاد و ماندگار
هزار طرح خدايي شو كه
بي پرده ميرود

۱ نظر:

Anonymous۱۳ خرداد ۱۳۸۵ ساعت ۱۵:۰۸
از اول مي گفتي دنبال خدا شدني و آرزويي نداري . جماعت هم ميرفتن راس كارشون آبجي .

علي
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۵ خرداد ۶, شنبه

freedom of the will

۱ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ