گندم تلخ: سرود ایران

۱۳۹۱ اسفند ۸, سه‌شنبه

سرود ایران

از صبح درگیر وطن شدم
واقعا یعنی چی؟
همان‌گونه که دین یعنی چه؟
سفری کوتاه و سریع آمدیم و درآخر هم می‌رویم
چه تفاوت دارد در چه کشوری و با چه دینی زیست می‌کنیم؟
چه تفاوت دارد رنگ پوست‌مان چیست؟
تنها موضوع مهم رنگ دل آدم‌هاست
و مردم من سال‌هاست با دلی سیاه زیست می‌کنند
اگر ایران هست برای این ملت باید باشد و اگر دینی هست برای آرامش قلبی که به ایمانش رسیده باشد
وقتی در هیچ یک دل‌شاد نیستیم چه تفاوت دارد کجا و به چه آئین باشیم؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۹۱ اسفند ۸, سه‌شنبه

سرود ایران

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ