گندم تلخ: دغدغه‌ی بهار

۱۳۹۱ اسفند ۸, سه‌شنبه

دغدغه‌ی بهار

واقعا خوش‌بحال اون‌هایی که دل کندن و رفتن
اول صبحی بر حسب اتفاق چشمم خورد به یکی از این کانال‌های مه‌پاره‌ای اون‌ور آبی و تبلیغ عکس برگردان برای تخم مرغ عیدانه
متعجب گفتم: عید اومد؟!!!
ولی کدام عید؟
واقعا که خوش‌بحال اون‌هایی که رفتن و دندان وطن کندن
برای خودشون خوشن راحت زندگی می‌کنند و روزی هم خواهند مرد
و ما هم که روزی خواهیم مرد ولی زندگی نکرده
مردم کشور من چه‌طور می‌تونن به عید فکر کنند با این همه گرانی؟
با این همه دلهره‌های هسته‌ای و پسته‌ای؟
با این همه درد
با این همه...................... همه
چی می‌شد فقط یک‌سال از زندگی مردم ایران حذف می‌شد
فقط سال 1357
همین یک‌سال کافی بود تا این ملت هم برای آمدن نوروز شاد باشند بی دغدغه‌ی بردن نام بهار

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۹۱ اسفند ۸, سه‌شنبه

دغدغه‌ی بهار

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ