همیشه به نقشه‌ی راه نیاز هست
این‌که بدانی مقصد کجا و چگونه برسی
دشوارترین مسیر راه تهی‌هاست
باز گشتن به نقطه‌ای که آغازم بود
جهان صفر
بی‌هویتی و ندانستن‌های ذهنی
دل کندن و رها سازی کل مسیر پشت سر
با نقطه‌ی صفر بازگشتن
سفر صفر ذهنی
دیگه نه باید آرزوها و باورهای ذهنی جمعی را حمل کنم
نه باور داشته باشم، موجب رضایت و خوشبختی‌ست
همه‌ی آن‌چه را که تجربه کردم و در هیچ‌یک جز درد نبود
جز اسارت و رنج ذهنی ندیدم
با جماعتی هم‌درد یکی شدن و با دردهای‌شان درد کشیدن
با آرزوهای‌شان آرزو ساختن
باید نخواستن و ندانستن
یاد بگیرم هیچ نمی‌دانم
ذهن را خاموش و به هیچ پیوستن
تا شناسایی روحی که به این جهان برای تجربه‌ی ذات زندگی وارد شد
