۱۳۸۷ اردیبهشت ۹, دوشنبه

hide


همیشه کسانی هستند که ما حتی از وجودشون آگاه نیستیم، ولی اون‌ها بی خواست و نیازی پیگیر ماجراهای ما هستن
شاید نوعی کنجکاوی و شاید حس اشتراک و همزاد پنداری و هر اسمی که داشته باشه مهم نیست
مهم کسانی‌ست که هستند ما نمی‌دونیم. منم می‌گم: سلام به همه اون‌ها که هستند و من نمی‌شناسم. آی‌پی های ثابتی که هر روز مثل یک برنامه صبحانه اول وقت اداری صفحه تلخ رو باز می‌کنند
کاش کمی شیرین می‌شدم بلکه صبح‌تون شیرین آغاز بشه

چندتایی هم در بلاد کفرستانند که شب را با تلخ تموم می‌کنند

نزدیک سه ساله از پرشین به بلاگر اومدم، هزارتا خاله و عموزاده پیدا کردم. جونی‌هایی که اگر یک روز نمی‌نوشتم نگرانم می‌شدن و حالا نه من از اون‌ها و نه اون‌ها از من خبر دارن
اما این ناشناس‌های دورهمچنان هستند و تلخ را ورق می‌زنند
این‌ها همان یاران خیلی دور خیلی نزدیکند
خدایا در زندگی هم بیش از این نیستیم، خوشبختی‌های نا پیدای خیلی دور خیلی نزدیک
درود به هر آنچه که دارم و بی‌خبرم


۱ نظر:

  1. ما که از همون سر صبح با نسکافه ی تلخ شروع می کردیم خیلی بیشتر از سه سال پیش


    یا حق

    پاسخحذف

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...