Mashih & mashiyaneh
oil on canvas
100 * 150 cm
هنگامی که گیومرث را گاه میرش و تسلیم کردن جان به جان آفرین فرا رسید، بر پهلوی چپ خویش بر زمین افتاد و در واپسین دم حیات، نطفه زنده و بالنده اش که سرخ گون بود بر زمین ریخت، و چون بر آن پرتوهای پاک و تابناک مهرشید بتابید، آن را شفاف و پاکیزه گردانید و باروری بخشید.
سپس آن دو، سیمای بشری یافتند و روح انسانی در کالبد گیاهی شان « ریواس » دمیده شد و مشی و مشیانه نام گرفتند.اهورامزدا آنان را بدرود گفت و به پارسایی و نژادگی فراخواند و آن دو موجود تولد یافته از گیاه ریواس مطهر و تبرک یافته گشتند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر