۱۳۹۲ مهر ۲۰, شنبه

نرمش قهرمانانه



نمی‌دونم این چه تریپیه که وزرای ما تا چشم‌شون به آسمون نیویورک می‌افته ، حامل وحی و امداد‌های غیبی می‌شن
پس چی بود می‌گفتن، دکتر ظریف زیادی لهجه امریکایی داره و ...... اینا
  اینم که شد محمودی ثانی
ای بدبخت ما مردم ایران که مجری می‌پرسه:
جان کری یه نخود متمایل به چپ نشسته بود. شما چه‌طور در اون لحظات دشوار تصمیم گرفتید به چه جهتی بنشینید؟
جناب دکتر فرمودند: به چیزی فکر نکردم، چیز دیگری در من تصمیم می‌گرفت
ای بدبخت ما ملت ایران اگه یه روز یه جای بده یکی کورک زده باشه
چه بسی جنگ جهانی سوم بر سر کورکی به پا بشه؟
 خدا به هشت سال آینده رحم کنه و مسائل هسته‌ای
 قرار نبود دوباره احمق باشیم
یا این همون نرمش قهرمانانه است؟
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...