گندم تلخ: گل آهاری‌

۱۳۹۳ آذر ۲۲, شنبه

گل آهاری‌

این شازده اسمش گل آهاری‌ست
از خودم می‌پرسیدم: نام قحظی‌ بود؟
اما در تجربه درسی عجیب یادم داد که تازه همین نیم ساعت پیش دو ریالی مبارکم افتاد
این گل هنگامی که باز می‌شه یک ردیف گلبرگ داره
به تدریج یک ردیف یک ردیف گل باز می‌شه تا جایی که
هنگام خشک شدن این همه لایه به لایه گلبرگ داره
که البته شاید به همین سبب عمر طولانی هم داره
یعنی همین الان که بیشتر گل‌ها به جز گلدان‌ها خاندان رز باقی برگ‌ها ریخته و به سمت خواب خزان‌گاه در حرکتند
و با وجودی که تمام برگ‌هاش خشک شده
این هنوز داره لایه‌های کم جون ولی جدید می‌ده
منو به یاد انسان سال‌خورده‌ای می اندازه که با تمام کهولت هنوز شوق زندگی داره و هم‌چنان
از ذاتت زنده و گل به بار می‌آره
اما دلیل نام آهاری
به تدریج گلبرگ‌های زیرین خشک می‌شه،‌ در حالی‌که در انتها تو گلبرگ‌های تازه و زیبا می‌بینی
و با لمس گل می‌گی: آخی خشک شده

در حالی‌که زندگی برفرازش جاری‌ست

کاش ماهم بلد بودیم مثل این گل، بی وابستگی به گذشته و یا دلهره‌ی فردا در امروز زندگی کنیم
و هیچ مهم نیست اگر دیروزها تمام شده
این نیاز ذهن است به جاودانگی و مالکیت
مالکیت زمان رفته و به پایان رسیده و اصرار به نشخوار دیروز و فردا

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۹۳ آذر ۲۲, شنبه

گل آهاری‌

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ