گندم تلخ: lonely

۱۳۸۴ مرداد ۲۵, سه‌شنبه

lonely

عشق ممنوع

از زماني كه اين پدرخداوندگارمان در بارگاه عشق را ممنوع كرده

جماعت ذكور و اوناس همگي سخت با خماري و سستي عظيمي روبرو شده اند و انگيزه اي براي مقابل آينه رفتن ندارند .ا

در نتيجه بوي گند و نكبت بارگاه را گرفته و پدر خداوند و مادر ايزد بانو هم كه بروي‌شان نمي آورند , چه فاجعه بزرگي را در دستگاه آفرينش مرتكب شده‌اند .ا

...

دايي جان حافظ از شعر رفته و عمو جان نظامي از عشق !!!ا

الهه ونوس ترك مشاطه كرده و صد كيلو شده !!!ا

پسر عمه هركول ورزش نمي كند !!ا

......

تازه اينها كه چيزي نيست , از همه بدتر خورشيد هم مثل هميشه نمي تابد و ماه كم سو شده , لاله عباسي خميده و نرگس به آب نگاه نمي‌كنه . ا

........

فقط سر در نمي آرم اين عشق كه اينهمه سازندگي و بالندگي در پي داره چرا همه جا كلامي ممنوعه ؟؟

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۴ مرداد ۲۵, سه‌شنبه

lonely

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ