گندم تلخ: منو آينه

۱۳۸۴ مرداد ۲۶, چهارشنبه

منو آينه

آينه هم بود , آينه هاي قديم

آينه امروزي ديگه كهنه شده و منو مثل قديم نشونم نميده

يادمه زماني كه گيس مي‌بافتم و لپ هام و با نيشگون گلي مي‌كردم

اين منو بهتر نشون ميداد

خب آينه هم پير ميشه ؟

تو ميگي نميشه ؟

اين كه تازه چيزي نيست

ده سال پيش هم دچار مشكل شده بود و منو كه خودمو پير حس مي كردم هي

جوان نشان مي‌داد !! باور كن

هنوز چشمهام برق ميزنه و دلم منتظر و گوشم به راه

حالا اگه يك آينه اي پيدا شده كه پير ميشه

بايد از معجزات

الهي شمرد كه من طبق معمول هميشه درش بي تقصير و فقط بي گناهم !!!

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۴ مرداد ۲۶, چهارشنبه

منو آينه

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ