۱۳۸۷ آبان ۲۵, شنبه

کی صدا کرد؟



یه عالمه کاغذ سفید بی‌خط برداشتم و یه عالمه مداد شمعی، ماژیک و آبرنگ
آسمون آبی
کوه‌های مثلثی قهوه‌ای
راستی تا وقتی اولین کوه زندگی رو کشیدم، هیچ‌وقت کوه واقعی ندیده بودم و در نتیجه حتما یکی بهم گفته: کوه‌ها مجموعه‌ای از مثلث‌های بلند و کوتاهند که گاهی نوکش برف داره و گاهی همه‌اش سبزه
آسمون آبی رو که خودم شخصا کشف کردم. اما کی وسوسه‌ام کرد همه‌را در کاغذ بیارم؟
حس، خدای گونگی و کن فیکون؟
کی یادم داد جنس پسر خوب است
دختر شیرین و عروسی مال ماست؟
مردها سرورند و ما بدون اون‌ها ، خیلی تنهاییم؟
کی گفت می‌شه بوسید؟
واقعا تهش رو بگیری من تجربه‌ای از دنیا ندارم. مگر مشتی مزخرفات دیگران
وای که اگه یه روز بفهمم آسمون به‌جای آبی، همیشه سبز بوده

۱ نظر:

  1. کلی از کشف بزرگی که کردی خوشحال خواهی شد.....
    ما همه همینیم.....

    پاسخحذف

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...