گندم تلخ: بنفش خنثی

۱۳۸۶ آبان ۴, جمعه

بنفش خنثی

دروغ چرا. اکثر برو یچه‌ها اینجا میان چون در پی واژه‌های سپید از جنس نور هستند
کلماتل که بودن و خدای‌گونه بودن را یادآوری می‌کنه و امید می‌ده. همه چیز یک چرخه‌ است که این نیز بگذرد
گاه آدم اصلا نباشه بهتره تا ناتمام یا پا درهوای متمایل به دردسر. گاه نبودن‌ها چاره ساز تر از بودن هاست. منم یه جورایی دچارم. مثل ماهی که دچار آبی دریا شده
می‌فهمم سخت مشغول ترسیم و بازیابی خود جدیدی هستم که چون هنوز کامل متولد نشده ازش هیچی نمی‌تونم بگم
وقتی هم که می‌خوام چیزی بگم، مودم مود بنفش خنثی است
بعد فکر می‌کنم، خب هیچی نگم. تازه توهم پیش میاد
جای تازه سرش گرم شده
دچار افسردگی مزمن شده
یا داره هی قایم‌باشک بازی می‌کنه
همه گاهی یه جورایی می‌سوزیم و آب می‌شیم. همان‌جا سرچشمة فضیلت ماست. کافی است وا نداد و همان‌جا با امکانات جدید و هویت تازه دوباره متولد شد و رشد کرد

۱ نظر:

آزاده۵ آبان ۱۳۸۶ ساعت ۱۱:۰۷
من خوشحالم که تو در عین آب شدن میتونی دوباره یخ هم ببندی و خودتو بگیری....

امیدوارم همیشه پویا بمونی
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ آبان ۴, جمعه

بنفش خنثی

۱ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ