گندم تلخ: باز من و باران با ترانه

۱۳۸۶ آبان ۶, یکشنبه

باز من و باران با ترانه

بعضی چیزها اصولا برای ذات من نیست. اول از همه غمبرک ساختن
خب حوصله‌ام سر می‌ره برای چیزی که اصولا در قوانین من قرار نیست جایی داشته باشه. پس مجبورم زنده باشم، نه اینکه فقط زندگی کنم. آدم زنده یعنی بتونی آزادانه شادبودن را در زندگی تجربه کنی
من هستم چون روزی خواستم به دلیل اهدافی اینجا باشم و این همان نقطة پرشی است که من برای صحنة زمین انتخاب کردم. هدف می‌گه
زندگی در شادمانگی در عین انسان خدایی
همان قانون اول یا همان تجربة بهشت که به خاطرش به زمین آمدیم
آمدم دوباره نفس بکشم و در میان نفس‌ها بوی محبوب شب را حس کنم
نوازش نسیم را که در این فصل پوستم را حال میاره
برگشتم تا دوباره عاشق باشم
آنقدر عاشق تا عشق خودش با این نشونی پیدام کنه
من هستم
نفس می‌کشم
من در بهشت
برای انسان خدایی خواهم زیست با تو
با او با همه
در عشق

۳ نظر:

آزاده۶ آبان ۱۳۸۶ ساعت ۱۳:۰۱
خوبه...
غنچت داره گل میده ...
و من..این وسط از نوشته یه تو به طرز خفنی باقلوا هوس کردم از اونا که یه عالمه شیرینه!!!!

صبح تو داره سپیده میزنه....
بیدار بمون و نگاه کن....قشنگه:):):)
پاسخحذف
پاسخ‌ها
roze-abi۶ آبان ۱۳۸۶ ساعت ۱۴:۰۸
salam khale :x
bimarefati mano bebakhsh ke kheili vaghte nayomadam inja :x
delam barat tangide :*
inshalla hamishe shad o toopool bashi :x
پاسخحذف
پاسخ‌ها
کامن۷ آبان ۱۳۸۶ ساعت ۱:۳۹
آدم زنده یعنی بتونی آزادانه" شادبودن را در زندگی تجربه کنه"
تعبیر زیبایی است.ا
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ آبان ۶, یکشنبه

باز من و باران با ترانه

۳ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ