۱۳۸۶ دی ۲۰, پنجشنبه

اشاره


آنکس است اهل بشارت که اشارت داند
گاهی باید برای ادای ساده ترین حرف‌ها از مجموع دائره‌المعارف‌های جهان استفاده کنی و آخر طرف هنوز مات و مبهوت داره برو بر نگات می‌کنه و منتظره هنوز که بفهمه تو قراره چی بهش بگی؟
تو دهنت کف کرده و فک پایینت می‌چسبه به کف اتاق
اما
اما از زمانی که تو قصد گفتن چیزی نداری و یکی طرفت تواست که کوچکترین اشاره و نگاه را به هزار و یک تعبیر برداشت می‌کنه
این‌دیگه اول بسم‌الله است. چون تو باید کم‌کم یاد بگیری مثل مجسمه‌ها حاضر باشی
بی کلام و نگاهی و تکانی
اما
اما خوشا به روزی که تو مجبور نباشی اصلا حرفی بزنی. چون طرفت از هر نگاه درک می‌کنه که تو کجای باغ قدم می‌زنی
اما
اما زندگی مجموعی از اشارات و پیام‌های زیر زبانی و سر انگشتی است که کافیه فقط از پنجره. خیلی اتفاقی بشنوی
یا بر تکه روزنامه ساده‌ای که باد به شیشه ماشین در حال حرکتت می‌چسبونه، ببینی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...