گندم تلخ: اسکیمو

۱۳۸۶ دی ۱۶, یکشنبه

اسکیمو

فکر کن، یه روز صبح چشم باز کنی و بفهمی، این گربة نازنازی ایران که عمری است مثل گربه مرتضی علی چارچنگولی مونده.
همچی یواشی از رو نقشه جهان سر خورده رفته مثلا قطب جنوب یا شمال
بگیم شمال که قابل دسترسه. از فردا صبح همگی اسکیمو می‌شدیم
چی می‌موند از این کشور گل و بلبل؟
دو روز برف کل کشور را فلج می‌کنه و همه‌جا تعطیل می‌شه. یه روز رئیس نیست
یه روز عزای ملی و روز دیگه جمعه تلخ یا محُرم و شب قدر یا نوروز و عید غدیر
در واقع این کشور بیش از هر چیز در حال رخوت و سستی داره روی کره زمین سُر می‌خوره و هنوز نفهمیدیم
دو روز تعطیلی همگی حالش و ببرید پشت پنجره‌های برفی و شاکر سقف گرمی باشیم که روی سر داریم که بیرون منفی نه درجه است

۲ نظر:

آزاده۱۶ دی ۱۳۸۶ ساعت ۱۵:۲۷
همه جا همینه بابا..... پیش ما هم انگار زندگی خوابش برده...
پاسخحذف
پاسخ‌ها
Anonymous۱۸ دی ۱۳۸۶ ساعت ۱۲:۲۴
گاه به گاه پرسشی کن که زكوة زندگی ... پرسش حال دوستان گاه به گاه کردن است.....موفق باشی!
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ دی ۱۶, یکشنبه

اسکیمو

۲ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ