۱۳۸۹ اسفند ۹, دوشنبه

تعطیل زود رس

آدم‌های زیادی می‌آن و می‌رن
بعضی پا به راست و برخی از اول نا به راه
این‌هم از همون دسته بود
به نظرم اونایی دنبال مواد مخدر می‌رن که اساسا ضعف شخصیتی دارند
به‌همراه یک طومور بزرگ به‌نام خودخواهی
یعنی همونا که تا با دنیا حال نمی‌کنن، کرکره رو می‌دن پایین و پشت پک‌های نیم‌بند
وارد توهم می‌شن
زیر لب می‌گن گور بابای دنیا که با ما راه نیومد
یا گور..... که همه راه‌هاش کج بود و ما درش سهمی نداشتیم
و ............. یعنی اونایی که خودشون رو مظلوم واقع شده می‌بینند و طلبکار از دنیا
چرا دنیا همه‌چیز را شسته و رفته بهشون نداد
همونا بعد از یه‌مدت می‌شن این
راستش یه نه ده سالی از من کوچکتر بود و در بچه‌های فامیل هم رده‌ی سنی من نبود
در نتیجه خاطره‌ی مشترکی  نداشتیم
یادمه مدتی در تفرش مهمان ما بود و همون‌وقت‌ها، خانم‌والده مچ‌ش رو گرفته بود که
مواد مصرف می‌کرد. 
از جایی که خانم‌والده‌ی ما مدام مچ عالم و آدم رو می‌گرفت
اطلاعات‌ش تا حدودی خنثی عمل می‌کرد
و یادمه خاله‌خانوم محترم رو چرخوند که:
وا ... یه چی می‌گی خواهر!   بچه منو مواد؟
امروز خاله صداش در نمی‌اومد
من هیچ حسی به رفته نداشتم 
آدم‌ها تاثیر خودشون رو می‌ذارن
این قلم همیشه دورم می‌کرد
ولی دلم بدجور برای خاله سوخت
حسابی جیگرش آتیش گرفته
خدایا این چه دردیه که ما ترجیح می‌دیم کرکره‌ها رو بدیم پایین و بزنیم 
تعطیل زود رس؟







هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...