هنوز دنیا جای خوبی بود
وقتی هم ما بودیم و کانال‌های رنگارنگ، مهپاره‌ای، هنوز باز یه‌نموره خوب بود
از وقتی این کانال‌های سریالی از جمله فارسی1 باب شد
به کل اوضاع ما هم بی‌ریخت شد
تو در عرض یک‌سال به‌قدری شرارت‌های زنانه و مردانه می‌بینی که کم‌کمک
فشار خونت می‌ره بالا و تحملت آب می‌ره
از اون به بعد ترجیح می‌دی شبی یک فیلم کرایه کنی یا بخری و فقط یک موضوع رو نگاه کنی
چون فیلمنامه که به دست سناریست می‌افته
تا جای ممکن کشش می‌ده و برای خالی نبودن عریضه انقدر شورش رو در می‌آره تا مطمئن بشه
تو هر نوبت پیگیر خواهی بود که ببینی بعدش چی می‌شه
همگی شدیم منتظران مهدی
یعنی من که این‌طوریا شدم
همه‌اش منتظرم ببینم کی قراره دور همه چیز تموم بشه و تق هر چی پدر سوخته است دربیاد
مثلا کی تایی‌یانگ بیچاره می‌شه
کی چشم آنا جولیا از کاسه در می‌آد
یا این خاله ربکای ابله کی قراره یه نگاه به آینه بندازه و سالوادور چه‌مدلی پوستش رو می‌کنه
از همه بدتر این خوان میگل، احمق
باز جای شکرش باقی‌ست
قوانین کارمایی هست و ماه‌ی که هیچ وقت تا ته سریال زیر ابر نمی‌مونه و
خلاصه جمیع جهات وراندازی و قیامه‌القیامه تهش هست
وگرنه غصه‌ی این سه‌هزار میلیارد دلار خواب شب رو از ما می‌گرفت
مام که
هم‌چنان دل به قیامتی می‌بندیم که هرگز کس ندیده و ماه ما همیشه پشت ابر
گیره
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر