سی همین بیشتر در کارگاه و کمتر در این‌جا
حالم خوبه
الهی شکر
ملالی نیست
و زندگی شادمانه است و من عاشقانه دوستش خواهم داشت
این تفاوت عظیم از من نقاش تا منه کاستاندایی‌ست
خب چه دردی بود این همه سال خودم رو آواره‌ی کوه و جنگل کرده بودم تا به احساس آرامش برسم؟
در حالی‌که آرامش همین‌جا و در وجود خودم انتظار می‌کشید
حالا منم و یک فقره روح الهی از صبح تا شب به خلاقیت
خر که شاخ و دم نداره
حتا می‌تونه دختر کوچیکه حاجی باشه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر