گندم تلخ: بموقع

۱۳۸۶ اردیبهشت ۱۵, شنبه

بموقع

کاش می‌شد، بموقع آمد و بموقع رفت
فرق نداره. همه‌جا این فرمول استفاده داره. بموقع به این دنیا می‌اومدیم و بموقع
طوری می‌رفتیم که کاری نیمه‌ نمونده باشه
چشمی به راه نمونده باشه
دلی به انتظار نمونده باشه
کاش موقعی وارد زندگی کسی می‌شدیم که
موقع‌اش شده باشه و وقتی بریم که نه به خود و نه به دیگری، لطمه نزده باشیم
کاش وقتی به زندگی هم وارد بشیم که، هیچ کسی اضافه نباشه
دیر نشده باشه
زود یا بی‌موقع نباشه
کاش سرموقعی باشه که تو بهش احتیاج داری و وای اگه دیر بشه
بیشتر کارها رو همین بی‌وقتی‌ها خراب می‌کنه
اومدن و رفتن‌هایی که هیچ وقت سردرنیاری، کی بود؟
چرا اومد؟
چرا رفت؟

۴ نظر:

ازاده۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۶ ساعت ۱۱:۴۸
نگو خاله...دلم خیلی خونه...
وقتی رفتم که بیشترین صدمه رو خودم دیدم و دلم میگه اون هم خیلی صدمه میبینه...هنوزم نمیدونم چرا شد؟؟؟
پاسخحذف
پاسخ‌ها
سیب تلخ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۶ ساعت ۱۲:۳۳
گاهی مجبور به رفتنیم. بی ربطه ولی مجبور به رفتنیم
خوبیش اینه که عادت می‌کنیم . بله عزیزم به اینهم عادت می‌کنیم
ولی کاش هیچ کس هیچ کجا مجبور به موندن یا رفتن نمی‌شد
یا حتی این عادت کردن لعنتی نمی‌شد
پاسخحذف
پاسخ‌ها
سیب تلخ۱۵ اردیبهشت ۱۳۸۶ ساعت ۲۳:۳۴
بردیا موضوع اینجاست که معمولا ما دیر می‌رسیم و زود باید بریم
پاسخحذف
پاسخ‌ها
Anonymous۱۶ اردیبهشت ۱۳۸۶ ساعت ۲:۰۴
لیدی؛ شما خیلی عاشق صفت هستید. کاش.........................
.................
..............
........................
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ اردیبهشت ۱۵, شنبه

بموقع

۴ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ