گندم تلخ: عید زیر پیراهنی در برزیل

۱۳۸۷ اسفند ۲۰, سه‌شنبه

عید زیر پیراهنی در برزیل

یادگرفتیم دائم گیر سه پیچ به دنیا بدیم که نخندیم
به عبارتی عادت کردیم همیشه از دنیا و اطرافیان طلبکار باشیم
اما این‌که چه‌طور شاد باشیم را بلد نیستیم
مردم دنیا هر روز به هر بهانه برای خودشون داستانی برای مراسم
و شادی می‌سازند
ما برای سالی یک‌بار عید، خود کشونی می‌کنیم
ولی اگر هر روز مناسبتب برای خود ردیف کنیم
همیشه آماده برای پذیرش عید هستیم
مردم برزیل هم روزی به‌نام روز زیر پیراهنی دارن
لطفا با چشم بسته به عکس ‌ها نگاه کنید
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
. ببخشید به شنیدنش دل‌خوش دارید که بنده از گذاشتن این مناظر قبیحه شرمناکم به‌جای اون‌ها معادل خودی می‌ذارم
که ریش منم جایی وجب نشه
شما خودت تجسم کن روز عید زیرپیراهنی در برزیل چه شکلی می‌شه؟

.

۲ نظر:

bahman۲۱ اسفند ۱۳۸۷ ساعت ۱:۱۵
matlabe jaalebi bood.feghat in rish chi bood. nemitoonam tasavor konam nevisande baa zoghe in matlab zne rish daar baashe?!!
پاسخحذف
پاسخ‌ها
سیب تلخ۱۲ اردیبهشت ۱۳۸۸ ساعت ۵:۳۳
شما کجا زن ریش داری دیدی؟
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۷ اسفند ۲۰, سه‌شنبه

عید زیر پیراهنی در برزیل

۲ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ