آمین

من که باور ندارم اساس دنیا براین باشه که ما تنها بمونیم. مال من صداش زیاده چون ذاتم راوی و هوچیست.
ولی همه یک جوری تنهان
همه یک چیزی کم داریم
چیزی که خودمونم نمی‌دونیم دقیق چیه. چون این دیار که دچار کمبود چیز نشده که همه اینطور به بی‌چیزی خوردن
هر کدوم از ما در یک نقطه از این نقش گرد و قلمبه منتظر و در پی آرزوهایی هستیم که بی چیز فایده نداره و بی مایه فطیره
تو وسط بهشت. 
همه برج‌هاشم مال تو.
آخرش وقتی تنهایی هیچ کدوم رو نمی‌خوای
حاضری در یک آلونک یک تیکه نون دهاتی گرم از یک دست پر مهر که با عشق پخته شده بگیری و باور کنی هیچی نداری
این یعنی همة اون چیزهایی که ما کم داریم. 
ولی ادای چیز دیگر و در میاریم
خداوندا عشق را بر همة ما حادث کن
آمین