چه شود

چه حال و سرعت یا در چه وقت ترافیکی مهم نیست. مهم اینه یک شکارچی می‌دونه باید از دور دنبال شکار باشه
اقدس خانم از دوستان یا بهتره بگم نیمه آشناهایی است که در ازمنة پیشین کبوترهای‌شان بالای بوم ما چرخی می‌زدن.هر بار که یادم میاد این بانو در گیر عشق دلبرک ماهرویی بود
نمی‌دونم چه کلکی بود که همه. یعنی هر کی از راه می‌رسید یک دل نه صد دل به اقدس بانو می‌داد
ولی یک خط در میان هم طرف مربوطه که دیگه باقیش فقط به اقدس خانم مربوطه مثل قطره اشکی بر زمین فرو می‌رفت. تا دلدادة بعدی که از راه می‌رسید
در این آیند و روند من که مثل ماست مونده بودم هاج و واج که در این کمیابی و نایابی چیز این بانو جان از کجا این‌همه چیزی فری‌سایز گیر می‌آره
از اونجا که ما هم از همین دود و دم ناپاک پایتخت نشینی ارتزاق می‌کنیم و مزنة چیز هرچه باشد در دست هست. همراه اقدس جون رفتیم به سمت خیابان پهلوی سابق. ( البته ببخشید ها. به زبونم غیر از این نمیاد. تا یادم می‌اد جناب صاحب زمان برای قیامت رقم زده شده نه آمد و شد انواع اراذل اوباش
حالا بمن چه
چند تا از این بچه فنچ‌ها تا بالای فسیل را یک به یک نشونش دادم
یارو کار نداره زیر این مانتو و روسری متحرک که داره می‌ره. اصلا جوونه؟ پیره؟ خوشگله؟ اینها مهم نیست
مهم فقط سوار شدن بی چون و چرای طرف مربوطه است. وای از وقتی خانم برگرده و چنان نن جونی از آب در بیاد که آقا ندونه از کجا بره
اونوقت همین‌ها فکر می‌کنند این مردها تا از راه می‌رسن عاشق می‌شن
بنشینید فحش رو بکشید به جون این مردها که می‌تونن به این سادگی شما را فریب بدن