۱۳۹۰ آبان ۴, چهارشنبه

کوچ پاییزانه





کارها تمام و می‌تونم راهی جاده بشم
ولی پام نمی‌کشه 
چون هوای ابری رو دوست ندارم که  عاشق نورم
نور زرین و گرمی بخش آفتاب و از جایی که چلک حتا وسط تابستون هم به زور ساعتی آفتابی می‌شه
و به‌طور معمول مه تا پشت پنجره‌ی اتاق‌ها می‌رسه
چنان‌که تو دست دراز کنی و تکه‌ای ابر برای خودت بچینی
هنوز موندگارم در ایران پایتخت کثیف تهران
تابستون دعا می‌کنیم آفتاب نیاد و 
پاییز دل‌مون آفتاب می‌خواد
کاش دو بال پرواز داشتم که فصلی کوچ می‌کردم 
به هر جا که دلم می‌خواد

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

     فکر کن زمان، خطی و مستقیم نباشه.  مثلن زمان دایره‌ای باشه و ما همیشه و تا ابد در یک زندگی تکرار شویم. غیر منطقی هم نیست.  بر اصل فیزیک،...