۱۳۹۳ اردیبهشت ۲۵, پنجشنبه

این دویست سیصد نفر



چند وقت می‌خوام یه چی بگم، از وحشت تاثیر کلمه و صوت 

لال مونی گرفتم و داره آمارش افزایش پیدا می‌کنه
البته تعداد ربطی به گفتن و نگفتن من نداره
اما در ذهنم حالت تورمی پیدا کرده
با این‌که من و ذهنم نه ربطی به نفت داریم و نه اقتصاد اروپا و امریکا
تورم تورمه دیگه، کنترلش نکنی به توهم می‌رسه
از وقتی پرواز مالزی گم شد ۲۳۹ نفر
بعد کشتی کره‌ی جنوبی   302 نفر
پشتش رانش زمین در بدخشان  300 خانوار با هم زیر خاک مدفون شدند
بعد ربوده شدن ، دختران مدرسه‌ای توسط بوکوحرام که اسلام به کمر همه اونا که به اسمش جنایت می‌کنند،  بزنه و از وسط نصف‌شون کنه. 200 نفر
بعد حادثه معدن در ترکیه 301  و تازه دولت عدد صحیح رو نمی‌گه
  دیروز هم غرق کشتی بنگلادش 200 نفر.
یه نموره توجه بذاریم  روی عدد 300 تا 200  بد نیست
حالا این چه رمز و راضی‌ست که بر این اساس تعداد مشخص می‌شه
کمی ذهن من رو با خودش درگیر کرده
این چه ترتیبی‌ست؟
آدم رو یاد 3000 قربانی 11 سپتامبر می‌اندازه که واقعا انگار توسط بوش قربانی شدند برای همون چیزهایی که در مستند arrivals می‌گه
حالا نه که به دست انسان قربانی شده باشن
اما انگاری خود این دجال نکبتی دست به کار شده

 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سفری در خیال کیهانی ( تجربه‌ای هولوگرام)

  اگر انرژی تجربه زیسته ما هرگز از بين نمی رود،  آیا همواره در حال باز تولید و حفظ خود در زمان کیهانی است. همان طور که در خواب در زمان سفر م...