صیاد رفته باشد

امروز هیچ حال خوبی ندارم. یه جور وحشتزدگی بی‌ یا با ربط
من اینجا زیاد حرف می‌زنم. اما فقط از خودم می‌گم. به دیگران کار ندارم که دیگران و هستی هم کارم نداشته باشند. درواقع باور من می‌گه: ما حق قضاوت دیگری را نداریم. چون، حتی خودمون رو نمی‌شناسیم
در مسیر آزادگی و شادی در هستی
بدون وابستگی به بیرون از خود یا بت پرستی معروف
گاهی بت عشق است و گاه مقام. گاه شهوت است و گاه خود بهشت.
مادر، اولاد، برادر، عشق ... چمی‌دونم. هر آنچه که ما رو به جهنم رنج می‌بره

حالا منم و این نقطه ضعف. که داره شکل شیر گاو پلنگ می‌شه
همین‌طوری با نقاط ضعف صیدمون می‌کنه. نزدیک‌تر از خودت و تعلقات خاطرت چیزی هم سراغ داری؟

ای اهل ایمان خدا شما را به چیزی از صید می‌آزماید که در دسترس شما و تیرهای شما آیند
سورة مائده آیه 94
مردم از آیات دوری می‌کنند چون نه باور و نه جرات باور ساده گویی هایش را دارند. به‌قدری ساده که از سادگی شک به ابطالش می‌برند
می‌گه: آمو؛ نقطه ضعفت ریشه رنج‌های تو است

بودا گفت: رنج هست چون تعلق خاطر وجود داره
اما، این رو بودا گفت که هم شیک و هم خارجی است. اون رو الله می‌گه که از قرار زورکی است