به میمنت و مبارکی این ماه خدا به سر رسید
ماهی که بوی خونه و مرگ داشت
ماه آذربایجان ویران شده
ماه نفس‌های به کنترل درآمده
همان رشته‌هایی که خودش گفته: اعتصام به حبل الله
چنگ بزنید به ریسمان‌های الهی
که البته هر یک از ما تعابیر فردی خودش را بر این کلمات داره
و برای کسی که دیده باشد چگونه رشته‌های نورانی انرژی شتابان از ناف به بی‌نهایت کشیده می‌شه و ریسمان‌های اراده‌ی ماست
تعبیری دیگر
کسی که می‌بینه چگونه بدن انرژی‌ش در رویا توسط این ریسمانها یا رشته‌ها حرکت می‌کنه و به قصدی می‌چسبه که اراده کرده
یا کسی که با برداشت‌های فردی از کاستاندا این جابه‌جایی‌ها را
به سبک ماتریکس بدل به شیوه‌های هالیوودی می‌کنه
و یا هنگامی که می‌خوانیم حضرت رسول در جنگ ها به افراد دستور می‌داد
برای اجتناب از گرسنگی سنگ روی ناف‌ها گذارند
و ............... همه‌ی قرآن همین‌طوری بازیچه‌ی ادراک متفاوت بشر شده
و همین‌طور آن‌هایی که این ریسمانها را به معصومین یا خلیفه‌ها چسباندند
خلاصه که هر چه که بود این رشته‌های نورانی بعد از این ماه همه نیمه تعطیل به حال خود رها و
رفت تا سال دیگه
شاید اگر از بچگی به گوشمان خوانده بودند ما بیش از یک جسم، کالبدی انرژیتیک هستیم
که باید همواره با اتصال به مراکز انرژی تقویت بشه
این وضعیت انسان امروزی نبود
بت پرستی که همیشه تا زانو خم شده و وابسته‌ی بیگانگانگی غیر از خود شده
نه که نمی‌تونیم تغییر کنیم
انرژی ، برای تغییر نمونده
وگر نه هنوز هم چیزی را که با همه وجود خواستاریم، به دست خواهیم آورد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر