مردم نون ندارن بخورنحال ندارن نفس بکشن
تا خرخره زیر بارند
دلهره‌ی عید همه رو فلج کرده
برخی از اعتصاب می‌گن
نه که فکر کردی این ملت، همون ملت شکم سیر فیلم‌های فارسی‌اند
مثلا مهدی مشکی و شلوارک داغ؟
که همه دغدغه‌شون ناموس بود و خوار مادر
نه حالا که برادر من نون از سفره‌ام می دزده
نه گمانم این ملت، توان پاسخ‌گویی به این خیالات توهم گونه را داشته باشه
تفاوت این دو زمان از سواره تا پیاده است
اون وقت‌ها همه سواره بودیم
کسی نمی‌دونست پای پیاده یعنی چی؟
کوپن، یارانه، انرژی هسته‌ای، منافق و القاعده و .......... به خدا همه خواب بودن
وگرنه کار به کابوس نمی‌کشید
کاش یکی اون دیگری رو از این خواب سنگین بیدار کنیم
بلکه چشم باز کردیم و هنوز در عصر فیلم فارسی بودیم؟
سفره‌ی پهن آبگوشت و گنج‌قارون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر