گندم تلخ: باز باران

۱۳۸۶ فروردین ۸, چهارشنبه

باز باران

تا بخواهی ، باران
تا بخواهی، سرما
اینجا هوا سخت سرد است و برای من مثل همیشه چندین برابر.
شر شر ازآ سمون بارون میاد و. همه حبس شدیم تو خونه.
البته جماعت آنقدر زیاد هست که کسی حوصله‌اش سر نره
اما این چه مرضیه من گرفتم که همه ‌جا و همیشه تنهام؟

۱ نظر:

lordjesus۹ فروردین ۱۳۸۶ ساعت ۸:۳۷
in hamoun marazyeh keh man gereftam ba 100hezar mardom tanha bi 100hezar mardom tanha
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ فروردین ۸, چهارشنبه

باز باران

۱ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ