اگر روزی به‌من بگن، حق انتخاب داری بری جای دیگه زندگی کنی و انتخاب کن
بی‌شک می‌گم: مهد هنر پاریس
یک ریز آرزوی جزعی‌ست که اون زیر میرای ذهن تونسته جا باز کنه
شاید از وقتی که فهمیدم نقاشی‌هامم مورد دار شده
فقط همین
نه از باب قرطی بازی و نه کشف حجاب و سیاسی‌کاری
فقط رنگی به آزادی
چیزهایی که در ذهن دارم و دستم به رسمش نمی‌ره
که می ترسم به حرف دربیاد
خلاصه که این وقایع تاسف‌بار دیشب بعد از
اون خودکشی عظیم در مکه
و تعدادی بسیار که دیگه حرفی هم ازشون نیست
آدم رو می‌بره به ناسو
که واقعن ماجرای این کوچ‌های گروهی در نظم هستی از پی چیست؟
در این فیلم هم دراین باره صحبت می‌شه
مرگ‌های گروهی
سفرهای دست جمعی
ولی واقعه یعنی چی؟
در هواپیمای روسی، انفجار در ترکیه و .... کل وقایع 2015
واقعن روی چی و کجا و چه‌طور و .... می‌شه حساب کرد؟
کجا می‌شه در امنیت از مرگ بود؟
می‌شه مرگ رو دور زد؟
تا وقتی هم‌چنان ذهن ابلیس هست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر