وقتی به باور دیده‌های تو وقت خلقت می‌رسم
همون زمانی‌ست که تو پرده کنار می‌زنی
و من نگاهت می‌کنم
در نتیجه، خیابون‌ها حسابی امن و نورانی بود
در این سال‌ها یاد گرفتم
چه‌طور در مسیر تو حرکت کنم که نخ اتصال‌مون پاره نشه
خلاصه که آقا از این هنر رویابینی غافل نشید که
آدرسی‌ست به بهشت امن زمین
آرامش در لحظه‌ی اکنون
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر