یعنی هنوز هستن کسانی‌که، طی یک جلسه عاشق می‌شن
طی چهارماه به این نتیجه می‌رسند، وقتش شده ازدواج کنن
یعنی وقتی داستان رو از خودش می‌شنیدم فکم چسبیده بود کف اتاق
که تو با چهل و چند سال سن چه‌طوری می‌تونی جرات کنی در این مدت کم فکر کنی کسی رو شناختی اصلن؟
اون‌وقت می‌گن چرا آمار تلاق بالاست؟
سی همین دیگه.
مگه می‌شه برای باقی عمر به یه بشکن و ایکی ثانیه شریک انتخاب کرد؟
یا مگه کسی طی چهارماه می‌فهمه عاشق شده؟
خود تولید تا فهم عشق کلی طول می‌کشه
خدایا من چی بگم؟
اگه عقل رس شده بودم
زندگی خودم لابد بهتر از این بود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر