تمام موضوع ماه مبارک،
قصد ما و جابهجایی کانون ادراک و پیوستن به حال معنویست که
جامعهی مسلمونی رو در بر میگیره
به نوعی چرخش پیوندگاه اسلام
به نوعی اتحاد بر پایهی ریاضت برای خدا
صرفن همین نه قطعنامهاست و نه ادعا
موضوع باور ما از ماست که رنگین کمونی میشه
لطیف و اندکی صادق میشیم
مانند لحظات این چنینی پیش از اذان که
هیچ چیز برایم زیباتر از گفتگو با شما نیست
بی حجاب و فاصله
از من به من تا به شما
حتا نمازش هم بیش از تمامی نمازهایم دوست می دارم
از من تا او بی واسطه
موضوع باور منه
و باور خداییست که جهان مرا به ایمان نشانده
از او هستیم و نمیشه بیخیال این ماه مبارک شد
که حالش به دنیا میارزه
آخر کلام
یه بغض خیلی خیلی سنگین از حجم سپاس و بندگی
از باب شفای پریا
هرجا که هست
تنش سلامت
از تو بیحد .....؟
چی بگم که جوابگوی حال اکنون من باشه
که سپاس و ........ کافی حال این لحظهی من نیست
دمت گرم خدای خوبم
برم برای نماز
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر