سینماهای تهران

معمولن ما اجازه نداشتیم سینما بریم
مگر سینما سینه‌موند یا یکی دوتای دیگه که مخصوص بچه‌ها و خانوادگی بود
هم فیلم‌ها مزخرف بود و در حد ما نبود
هم سینماها مکانی نبود که حتا بشه از کنارش عبور کرد
زیرا
نیمی برای تماشای فیلم مقابل سینما جمع بودند و باقی بیشتر برای تماشای عکس‌های فیلم
از این دست
یعنی نژاد مرد ایرونی از هنگام آفرینش همین بوده و خواهد بود
البته دور از جون شماها، منظورم کسانی‌ست که این‌چنین‌اند
اما از جایی که در محاصره‌ی سینماهای بسیار بودیم معمولن شاهد عکس‌های داخل جعبه‌ آینه‌ها بودیم
زن های برهنه
در حال تجاوز، رقص، چادر باد دادن و ..... داستان
معمولن کارگرهای ساختمانی بعد از ساعت پنج آب و جارو کرده می‌رفتند به سمت سینماها

اواخر دیگه این‌چنین تصاویری رو می‌شد
در لاله‌زار جستجو کرد و جامعه به سمت فرهنگ و تمدن می‌رفت
که دوباره برگشتیم جای قبل اول
یعنی تو فکر کن 
من با هزار سال سن کافیه یک دکمه‌ی مانده به حلقم باز باشه
دیگه یارو کاری نداره تو هم‌سن مادرشی یا نه
با تو حرف می‌زنه
ااما چشم‌ش رو از یقه‌ات برنمی داره
اینم شد زندگی؟
کنار مردان ایرانی که عاشق شدن‌شون هم برپایه‌ی هوس رخ می ده
بر اساس شهوت و کثافت
البته دور از جون هم‌محله‌ای‌های محترم گندم