۱۳۸۹ بهمن ۳, یکشنبه

آخر ترس ، مرحوم هیچکاک بود

اون قدیما، یعنی به وقت بچگی ما آخر ترس ، مرحوم هیچکاک بود و
آخر فیلم وحستناک هم جن گیر
دل نداشتیم به بیش از این ها بدیم
دل بود قد دل کبوتر، کوچیک و لرزون
اما حالا تا دلت بخواد نسل جدید
با ومپایر حال که می‌کنه هیچ
تا ته فیلم چشم از تی‌وی برنمی داره
تا چشمای یارو از حدقه در بیاد، سی چهل دور روده‌اش دور گردنش بپیچه
باتبر کله‌اش رو دو تا کنه
خون همه‌جا را برداره 
از در و دیوار هیولای چندش آور بباره
شاید آخرش کمی ارضا کننده بشه
می‌دونی این یعنی چی؟
یعنی ته همه اون‌چیزایی که از مردنش وحشت کردم



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

     فکر کن زمان، خطی و مستقیم نباشه.  مثلن زمان دایره‌ای باشه و ما همیشه و تا ابد در یک زندگی تکرار شویم. غیر منطقی هم نیست.  بر اصل فیزیک،...