ای جوووووووووووونم
چه بارانی
باز باران با ترانه ، می‌زند بر بام خانه
این تنها چیزی‌ست که بچگی بزرگی نداره
باران همیشه خوب بوده
یه جس عاشقونه و یا یه چی که نمی دونم چیه
رو به آدم منتقل می‌کنه
البت خب معایبی هم داره
اون این‌که دوباره وارد توهم عشق می‌شیم و نیاز به
دوست داشتن و دوست داشته شدن
ولی در همه سن باران ما رو دگرگون می‌کنه
یه چی شبیه به جابه جایی از جال بد به حال خوب
یا چرخش مرکز ادراک به سمت حالی تازه در جهت نیلی، ارغوانی
اندکی بارانی، کمی هم مایل به میهمانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر