گندم تلخ: جهان خنثی

۱۳۸۵ بهمن ۱۹, پنجشنبه

جهان خنثی

اگر در جهل بمانیم، گویند جاهلیم .
اگر دنباله‌اش را بگیریم از زندگی می‌مانیم
حال در این پریشانی افکار و برهم پاشی باورها به کدامین سو برای دمی آسایش پناه بریم که سخت آشفته‌مان کرده‌اند
دیدی؟
چه اوضاع و احوال غریب استی این چند روزه؟
در تمام عمرم چنین فضای سنگینی تجربه نکرده‌ام.
گویی همهء هستی به‌هم پیچیده و این کلاف سردرگم در ذهن من گشوده نمی‌شود
احساس عدم شناخت از حقیقت وجودی خودم و هستی آرامشم را گرفته.
گو اینکه تا کنون هم که می‌انگاشتیم همه چیز می‌دانیم و خیلی زرنگیم، هیچ غلطی که به حسابمان بیاید نکردیم
اما امید به فردا همیشه راهم می‌برد.
حال نه امیدی و نه منظر روشنی از بودباش خود ندارم
خدایا گر تو نباشی این تن خسته را به که بسپارم؟ ‌

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۵ بهمن ۱۹, پنجشنبه

جهان خنثی

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ