گندم تلخ: کعبه

۱۳۸۵ بهمن ۱۲, پنجشنبه

کعبه

اگه رویا نداشته باشیم، خیالی که باهاش بتونیم شوق به زندگی را حفظ کنیم
زندگی بی‌معنا می‌شه. در حالی که ما به لطیف‌ترین شوق انسانی یعنی خیال احتیاج داریم. ولی سرکوبش می‌کنیم
فرق انسان با سایر موجودات هستی، همان خدای‌گونه زندگی کردن و در نهایت زیبایی او است. اما دایم زخم داریم و چهره‌مان گره خورده است
ناامید و پژمرده است. خدا بیکاره سراغ ما بیاد؟ آد م دوپای زمینی هم از حزن فراری است. چراخدا باید به نزدیک چنین جایی بیاید؟
ما روح‌مان را گم کردیم! روح عاشق صفت. روح مطهر. روح زیبا و الهی
فطرت انسان کامل؟ ذات انسان عاشق

۱ نظر:

Anonymous۱۳ بهمن ۱۳۸۵ ساعت ۱۲:۳۴
baeid midanam shoma rohetan ra gom kardeh bashid
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۵ بهمن ۱۲, پنجشنبه

کعبه

۱ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ