اندر سکرات باغچه

امروز که نه از چند روزه که روزهای من نیست
یکی از پررنگ هاشم می‌شه امروز. نه از پریشب شروع شد که بی ربط حالم به طریقة خفنی گرفته بود و تا صبح نشد خوابی ممتد داشته باشم
در نتیجه سالی که نکوست از بهارش پیداست

حالا دیگه همه چیز حتا تنفس مصنوعی و غیر مصنوعی
از دهان به دهان تا تنفس انفرادی رو به موت هم مجوز می‌خواد
به همین مناسبت کرکره ها رو دادیم پایین و از صبح در بالکنی ول زدیم


این یاس رازقی‌ست



اینم رازقی‌ست اما از شوق سبز کم مانده بود بترکه.
این گل البته غیر طبیعی‌ست و سایز طبیعیش عکس بالاست
خدایا این عشق چه‌ها که نمی‌کنه. عشق چیه؟ شعف ، شوق، امید و فرداها




این جناب فلفل
ازکجا فهمیدم؟
خب پیداست. بسکه تند و تیزه. پیداست آقاست



اینم خانم‌های محترم گوجه فرنگی. با وضع موجود بعید نیست برم تو کار صادرات گوجه فرنگی؟ چطوره؟



می‌شه از محصول امسال شروع کرد. نه؟
خب بالاخره که باید یه کاری کرد؟




و این هم حکیت منه که به تابستان مشرف به پاییز نرسیده ترک خورده و دستی از شاخه نچیده
از خودم می‌پرسم: بکنم که چی بشه؟


بذارم پهلوی انارهای پارسالی تا خشک بشه؟
و چون خیلی حیف بود نه خودم خوردم نه پریا انقدر موند تا ...........حالا که کمی تا ریختن صد دانه یاقوت دسته به دسته‌اش مانده

و این انجیر مقدس
هندی‌ها معتقدند درخت انجیر مقدس و زیر چترش مکان بسیار متناسبی‌ست برای مدیتشن
البته نه گمانم به عمر منو مدیتیش کردن زیر درخت قد بده
امیدوارم در آینده پریا ساعت‌ها زیرش مدیتیشن کنه




مهم نیست امکانات کم و یا محدوده
مهم اینه که با هزار زبان بتوان گفت: من هستم
i am
و وای از وقتی که کسی جلوی دهانت را با چسب ببنده

اینا آپاچی‌های محل ما هستن که در یک نبرد یکسال و نیمه تونستم حالی‌شون کنم بالای کولر من مکان بچه درست کردن و رفت و آمد و کثافت کاری نیست



حالا از اون دور به کمین می‌شینن
تا من میرم تو، میان لب بالکنی
آخه نری حق جفت گیری داره که از خودش لونه داشته باشه
ببین کفترام اینو می‌فهمن

خلاصه که برای تغییر ذائقه و فراموش کردن فیلتر شدن سیب تلخ چرخی بد نبود در احوال بالکنی
ولی اگه قرار باشه نه بنویسم و نه بگم و نه بشنوم، پس دیگه چکار کنم؟ دیگه نقاشی و کار در کارگاه حال نمی‌ده و فقط با نوشتن فاز می‌پرونم. حالا دیگه چی مونده برام؟
دیگه دلم می‌خواد از ایران برم
خدایا راهم را باز و هموار بدار