همینطور که به وظیفهی شریف ظرفشویی مشغول بودم
یه حباب کوچیک از در ظرف شوینده کند و به هوا رفت
و نگاه من، هم
با اندکی لذت مشکوک
چون بلافاصله فکر کردم
دیگه از دیدن حباب و بالارفتنش شاد نمیشم
چرا؟
بچگی که خیلی حال میکردیم
و چه همه حباب کف میساختیم
توی قرقره خالی فوت میکردیم
بالا میرفت، نگاه من هم به دنبالش تا وقتی ناپدید میشد
که حالش رو ببریم
چرا حالا نه؟
شاید اول به ترکیدن فکر میکنم
میگم
چه بیفایده!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر