شکر خدا این دفترچه برچسب‌های هی‌یون وو هست که هنوز نیشم رو کش بیارهبه خودم اومدم دیدم، اوه از کجا کشیده تا کجا و غرق در لذتم
ما همیشه معطل یه ستاره، یک بیست، یا کارت آفرین بودیم
موندیم و می‌مونیم
اومدیم که به خودمون بیست بدیم
بهمون بدن
و باهاش تا قیامت مثل جناب خر
کیف کنیم
چه‌قدر دلم یک ستاره پای دفترم می‌خواد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر