بعضی مواقع آدم با این دوتا چشماش یه چیزایی می‌بینه که هم به نمره عینکش شک می‌کنه
هم به جوشوندة نیم‌ساعت پیش خورده و هم به سیگار آتیشی که بین دو انگشتشه
مثل این تبلیغ لوس و خنک چی‌توز نمکی که از توهم گذشته
آدم فکر می‌کنه اکس ترکونده و فاز پرونده
سه تا دراز و کوتاه بی‌کار و بی‌عار نشستن روی یک کاناپة کف بازار
انگار که نه هنوز اس‌ام‌اسی اختراع شده نه این موبایلایی که دائم ازشون آویزونه
و نه تو خیابون پرسه می‌زنند و نه اهل دو در بازار ماشین مامی یا پاپا
یهو یکی‌شون نبوغ به خرج می‌ده و یک پاکت چیپس چی‌توز از اون پایین در می‌آره و خلاصه این‌ها به ثانیه نرسیده دوتا بال درآوردن
و در اتاق مشغول پروازند
نه که یه وقت فکر کنی اینا همونان که صد رقم اشک دخترای مردم رو در می‌آرن
و یا خدا نکرده هیچ رقمه اهل خلافن
نه اینا فقط با یک بسته چیپس چی‌توز تا آسمونا می‌رسن
ما رو بگو که یه عمره داریم برا کدوم حسینیه سینه می‌کوبیم
خب همینه که راه نمی‌ده دیگه
ما تو ذهن‌مون هرکول فولادی ساختیم
در حالی‌که این طفلی‌ها همه اهل چیپس و پفک نمکی‌اند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر