گندم تلخ: هزار و سیصد آفرین

۱۳۸۶ شهریور ۱۳, سه‌شنبه

هزار و سیصد آفرین

اول گفتم یه اسفند مشتی برای این خطوط زپرتی نوشهر دود کنم که داره از سرعت عمل قیامت می‌کنه امروز
حال شک کردم. نکنه دیشب جبرئیل اشتباهی به جای من رفته سراغ این؟
کار از چشم و اسفند گذشته. برخلاف این چند روز داره تند و تند معجزه می‌کنه
این چند روزاشکم و درآورده بود. یکساعت برای هر پست! از حال و نای پست تازه رفته بودم
ولی الان به شوق اومدم تا مراتب سپاس و قدردانی خود را از این اینترنت زپرتی اعلام دارم
ولی چه بندة پر رویی هستیم من
همین که وسط جنگل وبلاگ می‌نویسم، پنجاه سال پیش حتما توهمی فانتزی بوده
‌

۱ نظر:

roze-abi۱۳ شهریور ۱۳۸۶ ساعت ۱۴:۱۵
salam
khaste nabashi khale :X
tabiyato doos daram hata age az sob ta shab shokhm bezanam , shomam ziyad donbale khodeton nagardin :D yegoshe gayem shode ke khodesho baraton loos kone :D mahal nazarin khodesh miyad soragheton :D
khosh bashi khale :X
پاسخحذف
پاسخ‌ها

افزودن نظر

سلام نیمه

سلام ، پسرهایی که در نوجوانی بانگاه‌تون تنم رو لرزوندین سلام به اونی که ازخجالت نگاهم نکرد که بلرزم سلام اونی که قدم به قدم عشق را به من آموختن سلام اونی که به اشتباه گمان کردم ، دوستش دارم. یا، دوستم داره سلام اونی که به‌خاطرش صد بار کنار پنجره رفتم سلام اونی که پشت پنجره منتظر موند و من نفهمیدم سلام اونی که گمان می‌کردم، دوستش دارم؛ فکر می‌کردم دوستم داره سلام به عشق اول بچگی و سلام به عشق آخر دیروزم سلام به همه اون حقه بازهایی که دوستم نداشتن و الکی ادای عاشق‌ها رو درآوردن و خر خودشون بودن سلام به اونی که با تن لرزه منتظر شنیدن صداش بودم سلام به اونی که یه‌روزی با یه نگاه دزدکی غافلگیرم کرد، دلم را برد سلام به همه عشق‌های این زندگیم سلام به هر کسی در تمام زندگی های قبلی و بعدی دلم را لرزاندن و خواهند لرزانید سلام به اون‌ها که وارد جهان هم نشدیم؛ ولی ممکن بود دیوانه وار عاشق هم بشیم سلام به اون‌ها که می‌دونم دوستم داشتن. من، دوست‌شان داشتم سلام به اون‌ها که نمی‌دونستن دوستشون دارم یا من هرگز نفهمیدم دوستم داشتند

گندم تلخ

۱۳۸۶ شهریور ۱۳, سه‌شنبه

هزار و سیصد آفرین

۱ نظر:

زمان دایره‌ای

جستجوی این وبلاگ